WIRTUALNE ZWIEDZANIE DZIEDZIŃCA

Dziedziniec zamkowy

Trzecia panorama wykonana została na dziedzińcu zamku. Ma on powierzchnię około 6 tys. m. kw. Różnica poziomu między dziedzińcem a otaczającym teren wynosi 10 m. Gdybyśmy znajdowali się na dziedzińcu, pod naszymi stopami znajdowałoby się kilka kondygnacji zasypanych piwnic, do których nikomu nie udało się dotrzeć od zakończenia wojny.

Wzdłuż murów obwodowych znajdowały się budynki – początkowo drewniane, później murowane. Pierwsze obiekty powstały od strony zachodniej. Obok budynków mieszkalnych z czasem powstały budynki gospodarcze, jak spichlerz czy stajnia. Przy wspomnianej wieży bocianiej istniała nawet ujeżdżalnia.

Trwające latami przebudowy, rozbudowy i nadbudowy pięter zagospodarowały harmonijnie niemal każdą przestrzeń przy murach obwodowych. Znajdowały się tu dziesiątki pomieszczeń o najróżniejszych funkcjach. Od gabinetów, urzędowych komnat, przez wielką salę, jadalnię, pomieszczenia mieszkalne po bibliotekę.

Dziś dziedziniec zamku to w dużej mierze ogromna przestrzeń ze starą lipą. Resztki ścian dziedzińcowych rozebrano w latach sześćdziesiątych XX wieku.Obecnie trwają prace zmierzające do zapobieżenia dalszej degradacji murów poprzez usuwanie dzikiej roślinności.

Pod dziedzińcem znajdują się zasypane piwnice i podziemia zamku. Miejsca te są dziś niedostępne. W tym miejscu odpowiemy na pytanie, co stało się z bogatym, gromadzonym przez setki lat wyposażeniem zamku. Właściciele zamku zdążyli ewakuować się z tych terenów przed przejściem frontu. Z zachowanych relacji wynika, że to, czego nie udało im się wywieźć, głównie zabytki i dzieła sztuki, zostało zwiezione do Ostródy. To, co pozostało w zamku, głównie meble, trafiło do miejscowych domów lub padło łupem szabrowników. Legenda głosi, że skarby Finckensteinów, ukryte przed Armią Czerwoną, wciąż znajdują się w zasypanych piwnicach zamku lub ukryte w starym parku. Wśród nich znaleźć się miał bogaty księgozbiór oraz zbiór starej porcelany i rodowe srebra.