Wirtualne-zwiedzanie-zamku-all

WIRTUALNE ZWIEDZANIE DZIEDZIŃCA

Z uwagi na bezpieczeństwo spacerowiczów, właściciel obiektu musiał ograniczyć dostęp do mostu arkadowego i dziedzińca zamku. Nowe technologie dają jednak Państwu możliwość udania się na wirtualny spacer po miejscach, które na co dzień, już od wielu lat, są niedostępne dla zwiedzających.

Przygotowaliśmy dla Państwa cztery sferyczne panoramy, które wykonane zostały na moście arkadowym, za bramą, na dziedzińcu zamku i w jednej z baszt. Do momentu ukończenia prac, których celem jest zabezpieczenie ruin, wirtualny spacer to jedyna możliwość wejrzenia za zamkowe wrota.

Wirtualną wycieczkę rozpocznijmy od wyjaśnienia, dlaczego zamek pozostaje w ruinie. Zamek nie został zniszczony w wyniku działań wojennych. Po przejściu frontu w styczniu 1945 roku rezydował w nim radziecki komendant. Obiekt zniszczono częściowo po odejściu ze wsi wojsk Armii Czerwonej. W połowie 1946 roku z niewyjaśnionych powodów powstał wielki pożar, który doszczętnie zniszczył cały obiekt. W latach sześćdziesiątych XX wieku wykonano prace zabezpieczające. Wnętrza zamku odgruzowano, zadaszono część wież. W 1988 roku zamek przejęła Fundacja “Widzieć Muzyką”, która przystąpiła do odbudowy zamku. W 1990 roku, z uwagi na nierealizowanie zaleceń konserwatorskich, prace zostały jednak zatrzymane. Obecnie zamek jest własnością prywatną. Od kilku lat trwają prace, których celem jest zabezpieczenie ruin i doprowadzenie do odbudowy obiektu.

Pierwsza panorama sferyczna wykonana została na arkadowym moście. Informacje na temat mostu znajdują się w opisie trasy głównej. Z mostu, z jednej strony, a konkretnie od południa, rozpościera się widok na jezioro Szymbarskie, z drugiej strony, od południowego wschodu na tereny folwarczne. Widać też bagniste, podmokłe tereny, które dawniej stanowiły o walorach obronnych zamku.

Na prawo od bramy wjazdowej znajduje się wysoka na 24 m. wieża bramna. Dawniej broniła ona dostępu do bramy. Na prawo od niej, w północno-wschodnim narożu zamku znajduje się wieża bociania. Posiada ona głębokie podziemie, które sięga poziomu fosy.

Drugą panoramę wykonano w przejeździe bramnym. Do zamku prowadziły dawniej trzy bramy. Pierwsza to brama z przedbramiem. Druga to istniejąca do dziś brama kamienna. Trzecia brama stanowiła wyjście na dziedziniec. Z pierwotnych urządzeń bramy nie zachowały się do dnia dzisiejszego żadne ślady. W przejeździe bramnym znajdował się ozdobny fryz, wspomniany w opisie trasy głównej. Gotycki fryz został zdemontowany i zaginął w latach sześćdziesiątych XX wieku. Nie został odnaleziony do dziś.

Trzecia panorama wykonana została na dziedzińcu zamku. Ma on powierzchnię około 6 tys. m. kw. Różnica poziomu między dziedzińcem a otaczającym teren wynosi 10 m. Gdybyśmy znajdowali się na dziedzińcu, pod naszymi stopami znajdowałoby się kilka kondygnacji zasypanych piwnic, do których nikomu nie udało się dotrzeć od zakończenia wojny.

Wzdłuż murów obwodowych znajdowały się budynki – początkowo drewniane, później murowane. Pierwsze obiekty powstały od strony zachodniej. Obok budynków mieszkalnych z czasem powstały budynki gospodarcze, jak spichlerz czy stajnia. Przy wspomnianej wieży bocianiej istniała nawet ujeżdżalnia.

Trwające latami przebudowy, rozbudowy i nadbudowy pięter zagospodarowały harmonijnie niemal każdą przestrzeń przy murach obwodowych. Znajdowały się tu dziesiątki pomieszczeń o najróżniejszych funkcjach. Od gabinetów, urzędowych komnat, przez wielką salę, jadalnię, pomieszczenia mieszkalne po bibliotekę.

Dziś dziedziniec zamku to już w dużej mierze tylko pusta przestrzeń ze starą lipą. Resztki ścian dziedzińcowych rozebrano w latach sześćdziesiątych XX wieku. Obecnie trwają prace zabezpieczające, podczas których usuwana jest dzika roślinność i odzyskiwane wszystkie elementy, w tym oryginalne cegły, które w przyszłości można by wykorzystać przy odbudowie zamku.

Pod dziedzińcem znajdują się zasypane piwnice i podziemia zamku. Miejsca te są dziś niedostępne. W tym miejscu odpowiemy na pytanie, co stało się z bogatym, gromadzonym przez setki lat wyposażeniem zamku. Właściciele zamku zdążyli ewakuować się z tych terenów przed przejściem frontu. Z zachowanych relacji wynika, że to, czego nie udało im się wywieźć, głównie zabytki i dzieła sztuki, zostało zwiezione do Ostródy. To, co pozostało w zamku, głównie meble, trafiło do miejscowych domów lub padło łupem szabrowników. Legenda głosi, że skarby Finckensteinów, ukryte przed Armią Czerwoną, wciąż znajdują się w zasypanych piwnicach zamku lub ukryte w starym parku. Wśród nich znaleźć się miał bogaty księgozbiór oraz zbiór starej porcelany i rodowe srebra.

Ostatnią panoramę sferyczną wykonaliśmy wewnątrz jednej z baszt muru południowego – przy tej, do której przylega wspomniana w opisie trasy głównej okrągła wieżyczka z klatką schodową. Wnętrze baszty oddaje obecny stan wszystkich innych zachowanych pomieszczeń. Warto wspomnieć, że zachowała się dokumentacja fotograficzna, którą wykonano jeszcze przed 1945 rokiem. Prezentuje ona niezwykły urok poszczególnych pomieszczeń i całej zamkowej rezydencji.

Z baszty roztacza się malowniczy widok na jezioro Szymbarskie, część starego parku i kompleks leśny ciągnący się wzdłuż jeziora w stronę Iławy. Średnia głębokość jeziora wynosi 6,1 m., natomiast głębokość maksymalna aż 25,1 m. Przez północną część jeziora przepływa rzeka Osa – prawy dopływ Wisły.

Zadanie publiczne jest współfinansowane ze środków Samorządu
Województwa Warmińsko-Mazurskiego na podstawie umowy T/5/2020